کاش همه اینجا را ببینند
تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۱۶۴۲۸
همشهری آنلاین - زهراسادات حسنی: فکر می‌کردم لابد یکسری دانشمند دور هم جمع شده‌اند و کارهای بزرگ تحقیقاتی انجام می‌دهند! تا اینکه با تور تهران‌گردی همشهری، برای بازدید از این پارک راهی پردیس شدیم. جاده برایم تکراری بود ولی این بار اواخر جاده، به سمت پارک تغییر مسیر دادیم. چیزی که می‌دیدم، اصلا شبیه یک دانشگاه یا شهرک صنعتی نبود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فضا خیلی جذاب بود. چه خوب بود اگر محیط‌های کار، اینقدر آرام و متنوع بود. وقتی وارد سالن کنفرانس شدیم، تازه متوجه شدم که اینجا فقط یک محیط علمی نیست بلکه یک فرصت است؛ فرصتی برای جوان‌های ایده‌پرداز و خلاق؛ جوان‌هایی که فکرهای بزرگ در سرشان است و تنها چیزی که از مسئولان کشورشان می‌خواهند، جدی‌گرفتن آنهاست.
اینجا جایی است که اگر ایده‌ای داشته باشی که قابل رشد و تبدیل به سرمایه باشد، از آن استقبال می‌کنند و خدمات متنوعی ارائه می‌دهند تا به نتیجه برسید؛ خدماتی مثل آموزش، دفتر کار، سرمایه‌گذار، وام، بازار و فرصت ارائه بین‌المللی.
هرچند برای پذیرش ایده، سختگیری و دقت زیادی می‌شود و از متخصصان حرفه‌ای آن بازار کار کمک می‌گیرند و احتمال پذیرفته‌نشدن ایده‌ات زیاد است، اما همان جلسه داوری به خیلی از جوانان کمک کرده تا به این امر پی ببرند که اگر ایده‌شان تغییراتی بکند، یک گام به موفقیت نزدیک‌تر می‌شوند، یا مهم‌تر از آن اینکه حرفه‌ای‌های بازار با بررسی بازار کار آن طرح، به جوان تازه کار این واقعیت را می‌گویند که ایده‌ات بازار ندارد، بهتر است وقت‌ات را تلف نکنی. به این شکل جلوی تلف‌شدن مقدار زیادی از عمر یک جوان را می‌گیرند. اینجا متوجه شدم شکست‌خوردن، ناامید شدن نیست، بلکه فرصتی است برای جهت‌یابی درست.
اینجا جوانانی را دیدم که با سرمایه بسیار اندک اما با همت و پشتکار عالی، فکرهای بزرگی را به واقعیت تبدیل می‌کردند.
مهم‌تر آنکه اینجا نه‌تنها مربیان حرفه‌ای، سرمایه‌گذاران متخصص و محیطی جذاب در اختیار جوانان خلاق است، بلکه محیط این قابلیت را دارد تا جوان‌ترها از داستان شکست‌ها و موفقیت‌ها و تجربه دیگر فعالان بهره ببرند. محصولاتی که اینجا دیدم آنقدر متنوع بود که وقت اجازه نداد به‌طور کامل داستان هر کدام از آنها را از زبان راهنمای تور بشنوم. شاید هم به خاطر این بود که روزی چندین بار تورهای بازدیدکننده از مدارس و دانشگاه‌ها و مراکز علمی و دولتی، حتی از کشورهای دیگر برای بازدید و آشنایی و گرفتن ایده به اینجا می‌آیند.
خلاصه آنکه این پارک و آن روز برای من، روز زنده‌ترشدن امید بود؛ روز قوی‌ترشدن ایمان به ایران قوی، روز دیدن جوانان فعال و امیدوار، روز دیدن فرصت‌ها و کسانی که تهدید را تبدیل به فرصت کرده بودند. برایشان احترام زیادی قائل بودم و هستم و خواهم بود. کاش همه مردم ایران اینجا را ببینند؛ «پارک فناوری پردیس» و «ایران قوی» را.
کد خبر 747981 برچسب‌ها علم ایرانمنبع: همشهری آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۱۶۴۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اینجا آثار تاریخی را با زباله تزئین می‌کنند!
بوی تعفنی که از زنجانرود و به ویژه اطراف پل میربهاالدین متصاعد می‌شود، نه تنها هر بازدید کننده و گردشگر بلکه کسانی که در اطراف این بنا به کار روزمره مشغولند را نیز فراری می‌دهد، این را علی راننده‌ای که در اول جاده بیجار برای روستا‌های اطراف این مسیر مسافرکشی می‌کند، می‌گوید و ادامه می‌دهد: دلمان می‌گیرد برای اینکه بنای به این زیبایی رها شده تا از بین برود!
سه پل (میربهاءالدین و سید محمد و سردار) در ورودی شهر زنجان قرار گرفته است، پل‌هایی که روزگاری معبر اصلی عبور و مرور مردم و وسایط نقلیه بودند، اما این روزها به ساخت مسیر‌های جایگزین برای عبور و مرور و حفظ این آثا، این پل‌ها و محوطه آنها بازنشسته شده‌اند و مکانی برای تفریح بازدید و مردم تبدیل شده‌اند، اما این روزها اطراف این پل‌ها به زباله‌دانی تبدیل شده است!
وضعیت نابسامان پل‌های زنجان پای دادستان را هم به ماجرا کشاند وقتی دید هیچ کس عین خیالش هم نیست که این آثار تاریخی کم کم زیر زباله‌ها در حال دفن شدن هستند، بهروز عباسی، در بازیدی که از این پل‌ها داشت ضرب‌الاجل تعیین کرد تا وضعیت این بنا‌های تاریخی که بخشی از هویت این شهر هستند، به سرعت ساماندهی و پاکسازی شود.
دادستان فروردین‌ماه در چند نوبت از پل‌های تاریخی زنجان (میربهاءالدین و سید محمد و سردار) البته مسؤولان بازدید و از متولیان این اثر تاریخی خواست به فوریت برای ساماندهی این پل‌ها اقدام کنند.
پس از آن به دستور استاندار، که در بازدید ۲۹ فروردین از این بنای تاریخی حضور داشت، لایروبی زنجانرود و ساماندهی وضعیت پل میربهاءالدین و دو پل تاریخی دیگر آغاز شد، اقدامی که امیدواریم پس از فروکش حساسیت دادستان و رسانه‌ها به فراموشی سپرده نشود.
شهریور سال ۱۳۹۰ بود که مدیر دفتر فنی اداره کل میراث فرهنگی زنجان که بعد‌ها مدیر کل همین اداره هم شد، خبر از اتمام نورپردازی این بنا با لامپ‌های نوین «ال‌ای دی» با اعتباری بالغ بر ۲۵۰ میلیون ریال خبر داد، اما این روزها نورپردازی که هیچ وضعیت پل به گونه‌ای پیش رفته است که مسؤولان برای اینکه چهره زشت پل دیده نشود، چراغ‌های اطراف را خاموش می‌کنند تا پل اصلا دیده نشود.
مردم و علاقمندان به آثار تاریخی اعتقاد دارند؛ شاید اگر این آثار تاریخی که نگهداری آنها هزینه‌بر است، درآمدی داشتند وضعیت این طور نبود و هر دستگاهی برای تملک و تصاحب آن سر و دست می‌شکست.
پل میر بهاء‌الدین را در زمان ناصرالدین شاه قاجار، حاج‌میرزا بهاء‌الدین زنجانی که از تجار بنام ناحیه خمسه زنجان در سال ۱۳۱۲ هجری قمری و با آجر بر روی رودخانه زنجانرود و در مسیر ارتباطی زنجان به کردستان ساخت.
پل حاج میربهاءالدین به طول ۱۰۶ متر و ارتفاع ۱۰.۹ متر احداث شد و در تاریخ ۱۸ مهر ۱۳۵۶ به شماره ۱۴۸۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان زنجان زنجان
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟